Driedaagse fietstrip 2025
Een aantal dagen na mijn 42ste verjaardag zou het goed zomerweer worden voor de jaarlijkse fietstrip. Vol ijver had ik afgelopen weken de fietsnummers en overnachtingsplaatsen uitgezocht. Het pontje bij Griethausen voer niet op donderdagen en dus moest ik de brug over bij Emmerich am Rhein. De hoge brug met rode kleuren was al een kunstwerk op zich. Ik zou hoe dan ook met hoogteangst wel overwinnen.
In het plaatsje dat ten noorden van Goch ligt, Pfalzdorf, en in Wijchen had ik geboekt voor een nacht slapen zonder ontbijt. Dit zou ik zelf inkopen.
Ik koos voor de boerderij van Jana-Maria omdat ik hield van de kwetterende vogeltjes die heel vroeg in de ochtend mij wakker zouden maken. Landelijk gelegen zou de boerderij een aantal kilometers van Pfalzdorf liggen.
Voor het aparte huisje van Kim, dat achter zijn eigenlijke huis lag, had ik meer naar de prijs gekeken en dat het dichtbij het NS-station lag was alleen maar makkelijk te onthouden. Alleen de juiste straatnamen af fietsen was een gedegen opdracht.
Na het Rhedense pontje en de landelijke weggetjes koos ik de route door Didam en langs de Bergsche bossen. Voor het bereiken van het grensplaatsje 's Heerenberg moest ik dalen en stijgen oer het fietspad, iets wat normaal is in het Montferland. De Achterhoek lag meer naar het oosten. Het inrijden zonder plaatsnaambordje te zien was een verrassing, het fietspad liep verder door, Toch bij het inrijden van de weg omlaag moest dit haast wel het grensplaatsje zijn. Huis Berg lag op lagergelegen grond en was in de zon best mooi om te zien. Er lagen enkele kilometers tussen het grensplaatsje en Emmerich am Rhein, wat door lege weilanden werd gevormd.
Ik wilde eerst in Emmerich mijn middaglunch opeten, toch kwam de rode brug nog voor ik het centrum bereikte. Dan eerst maar mijn angst overwinnen, ook al omdat ik alleen op het linkerfietspad eroverheen kon. Renovatie van de rechterzijde was in volle gang. Gelukkig vond ik aan de overkant een rustig plekje voor mijn lunch.
Een omweg via Kalkar en Mariabaum naar Goch was puur als toeristische route bedacht. De fiets wegwijzers volgend kwam ik rond 15.00 uur in het centrum van Kalkar aan. Maar een aantal kilometers later raakte ik de weg kwijt. De doorgaande straat was opgebroken waardoor het zand en gruis niet bevorderlijk waren voor mijn wielen. Na even verkeerd rijden en de weg vragen koos ik uiteindelijk voor de goede bos weg richting Uedem. De weg ging eng rechtsaf en bij een afslag ingeslagen dronk ik flink wat sap uit een flesje en at de appel gretig weg. Ik wilde niet Kevelaer rijden, ik moest naar het westen wat betekende ik eerst door Uedem moest trappen. Het duurde toch langer dan gedacht om Goch te bereiken. Het gevaarlijk stuk fietspad was toch de enigste mogelijkheid om rechtsaf naar het Bahnhof te rijden. Het was inmiddels 17.00 uur geworden en het zoeken naar een grote supermarkt, Rewe, was niet moeilijk. Even zoeken en warempel, daar was het logo van Rewe al te zien. Na het inkopen en mijn avondmaaltje ging ik via een verrassende route naar Pfalzdorf om over de Kleverstrasse binnen te komen. Het hobbelige fietspad was duidelijk in slechte staat, maar zou ik morgenochtend hopelijk niet hoeven nemen, als ik eert weer terug trapte naar Goch. Bij het inrijden van Lindaustrasse besefte ik dat het nog enkele kilometers trappen zou zijn om bij de boerderij op nr. 23 te geraken. Gelukkig zag ik het huisnummer vanaf mijn ligfiets aankomen, en wachtte Jana Maria mijn in haar achtertuin op.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bij het horen van de fluitende vogeltjes wist ik dat ik prinsheerlijk wakker werd. Ik zou eerst nog even inslapen alvorens op te staan. Mijn kleine ontbijtje smaakte goed en net voor 09.00 uur zadelde ik mijn twee tassen achterop de ligfiets.
Om in het Nederlandse Wijchen te geraken, ging ik via de provincies Limburg en Brabant, grotendeels langs de Maas-rivier trappen. Naar het noorden en dan de bocht naar links volgen. Via een verrassende route kwam ik in Goch aan, waar ik na even denken richting Weeze reed. Ik wist dat er ook een vliegveld Weeze bestond, of ik daar zou langskomen wist ik niet. Vreemd genoeg reed ik via de routenummers door het plaatsje Hülm, met een wel heel aparte kerk. De Nederlandse vlag bij het grote woonhuis vond ik wat te vroeg om al in Nederland te arriveren. Toch was ik blij het Nederlandse plaatsje Siebenwald in te rijden, hoewel de Duitse plaatsnaam Goch op de wegwijzer het plaatsje ook in wees. Een lang fietspad rechtdoor zou mijn in Afferden brengen, een typisch Limburgs plaatsje aan de Maas. Voor 1,00 Euro kon ik de pont over om aan de linkeroever richting Boxmeer. Het Brabantse landschap is niet wezenlijk anders, toch zou ik hier per ongeluk een verkeerde route kiezen richting Haps.
Na Gennep reed ik op bekend terrein, waar ik jaren terug het zandpad herkende toen ik in Milsbeek had overnacht. Ik had toen de omweg langs het pontje van Cuyk genomen.
Ook wilde ik niet alleen de pontjes nemen over de Maas, dat bespaarde wat Euro's. Na wat klein inkopen te hebben gedaan in Gennep en het pontje bij Cuyk, reed ik per ongeluk verkeerd door een route te kiezen die niet langs de Maas liep. Ik hoefde Haps gelukkig niet in, maar moest flink omrijden om uiteindelijk bij Beers te geraken. Ik reed achter een grote waterplas het fietsdijkje op langs de Maas. Vroeger dan gedacht was Grave in zicht, waar ik perse de grijze en saaie brug wilde oversteken. Geen kunstwerk zoals bij Emmerich am Rhein, maar wel een juist punt om bij Wijchen aan te komen. Na het schattige plaatsje Balgoy, kwam ik bijtijds aan in Wijchen om te zoeken naar de Kersenstraat.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik wilde op weg naar Rheden, maar twee pontjes kiezen en dus moest ik door Nijmegen via het Keizer Karelplein en de snelbinder, de fietsbrug over de rivier de Waal. Via een verrassende route kwam ik aan in Huissen waar ik een korte fietsstop in lastte. Het eerste pontje en het tweede pontje zouden mij uiteindelijk in Rheden brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten